Weg uit zuid: ‘We gaan het missen maar kijken ook uit naar een nieuwe start’

VEENENDAAL De een: ,,Ga je wonen in oost? Daar wil ik nog niet dood gevonden worden!” De ander: ,,Nou, dan ben je er nog nooit geweest. Het is daar echt wel mooi.” Tom van der Putten (61) is de laatste spreker. Hij verhuist binnenkort met zijn partner Mirjam Weppelman (60) van de Mr Heemskerkstraat 62 naar de andere kant van Veenendaal, naar oost dus.

door Martin Brink

Ze gaan er wonen in een nieuw appartementencomplex langs het water, eveneens gehuurd van Patrimonium woonservice. Zij zijn er blij mee en willen dat graag kenbaar maken. Hoewel…Veenendaal-zuid zullen ze zeker missen. ,,We komen niet in een oude volksbuurt maar voor ons is het een compleet nieuwe start. Maar dat ligt voor iedereen verschillend.”

OPNIEUW BEGINNEN Ze konden terugkeren naar de nieuwe woning, net als alle andere bewoners. Maar voor Tom en Mirjam lag de keuze voor de hand: helemaal opnieuw beginnen in een totaal nieuwe omgeving. Dat voelt goed. Ze excuseren zich dat het er in hun huis nu zo kaal uitziet. ,,Alles zit al in dozen, klaar om over te verhuizen.”

De sleutel hebben ze al van hun nieuwe appartement aan De Groenplaats op eiland L maar het moet nog woonklaar gemaakt worden. Mirjam: ,,In een gesprek met Patrimonium zeiden ze: waarom gaan jullie niet eens kijken in oost. Daar bouwen we een mooi appartementencomplex. We keken elkaar eens aan: oost? We besloten het toch maar te doen. Het voelde meteen goed. Driehoog op de hoek. Daar wilden we wonen. Dan zouden we permanent een vakantiegevoel hebben. Als dat eens ons paleisje kon worden. We geloofden het niet. Totdat we hoorden dat die nog niet verhuurd was…” Het gebouw ligt aan het water met aan de linkerzijde straks de tweede vestiging van Espressobar De Fazant die in oost De Fuut heet.

SLOOPHAMER Tom werkt al jaren in tweeploegendienst bij sausenfabrikant Remia in Den Dolder. Hij heeft altijd zeer naar zijn zin gewoond aan de Mr. Heemskerkstraat. Al tien jaar. Het zijn straks de eerste woningen die door verhuurder Patrimonium worden gesloopt. De veertig woningen uit 1954 zijn zogezegd ‘op’. Opknappen is niet meer rendabel. Ze geschikt, lees energieneutraal, maken voor de toekomst zou een dermate grote investering vergen dat nieuwbouw eerder in beeld komt. Eind dit jaar komt de slopershamer voorrijden en gaan de eerste woonblokken in deze straat plat. Om vervolgens direct door te gaan naar andere straten in zuid. Welke dat zijn dat weet zelfs de verhuurder nog niet.

Een aantal huizen staat al leeg. Die worden nu anti-kraak voor minimaal zes maanden verhuurd. Het was voor Tom en Mirjam al jaren duidelijk dat er iets zou gaan gebeuren met de woningen-met-de-lange achtertuinen. De huizen zijn slecht, schimmel is op bepaalde plaatsen zeer hardnekkig. ,,Als ik mijn tanden ga poetsen lijkt het alsof ik dat proef”, zegt ze. Dat kon zo echt niet langer. Een betrekkelijk lage huur van 600 euro lijkt leuk maar als daar nog eens 200 euro aan stookkosten bovenop komen, dan is dat minder. Bovendien heeft Eneco nu al een forse energieverhoging aangekondigd. 

Het was even slikken maar we begrijpen het wel. In de basis is het hier echt te oud

KEURIG GEHANDELD Toch kwam het bericht dat tot sloop wordt overgegaan nog onverwacht. ,,Het was even slikken maar we begrijpen het wel. In de basis is het hier echt te oud. Ik vind wel dat Patrimonium keurig heeft gehandeld. ‘s Middags kwamen de enveloppen met daarin de mededelingen, ‘s avonds al ging een team van Patrimonium de deuren langs om de eerste reacties te peilen en om eventueel hulp te bieden. Het gevoel ligt voor iedereen anders. Ik kan mij voorstellen dat voor mensen die hier al heel lang wonen, het best moeilijk is. Ik heb ook huilende vrouwen gezien. Die vertelden mij dat ze in hun huis alles hebben meegemaakt: de kinderen zijn er geboren en er uit getrouwd. En dan krijg je te horen dat het huis plat gaat…”

BARRICADEN Ook voor mensen met een bedrijf aan huis zal het nog een hele opgave worden om deze stek te verlaten. Toen duidelijk was dat er in zuid wat ging gebeuren, stond de SP direct op de barricaden om woningen te redden of in ieder geval lage huren te claimen. ,,Dat was heel mooi. De SP doet dat, de PvdA of de VVD heb ik hier niet gezien. Bij bijeenkomsten liepen mensen te hoop. Ik ging eens kijken bij een van hen: die had de woning werkelijk helemaal zelf opgeknapt, vloerverwarming aangelegd, alles geïsoleerd en zonnepanelen aangebracht. Ja, dan kan ik mij wel voorstellen dat het dan rauw op je dak valt.”

(de tekst gaat onder de foto verder)

Tom van der Putten en Mirjam Weppelman wonen nog even in hun oude wijkje. ,,Maar we blijven contact houden met de buurtjes.” - Martin Brink

Tom en Mirjam kennen de warme en daardoor gekoesterde achtergronden niet. Beiden komen uit een andere relatie en beiden woonden ook al langer in het Franse Gat, zoals de volkswijk ook wel wordt genoemd. Mirjam is tien jaar geleden bij Tom in komen wonen. Tom woonde op diverse plekken in Veenendaal. Zijn ouders woonden aan de Westersingel. Vanuit zijn ouderlijk huis vertrok hij naar de Blekerij en ging later wonen aan de Klaas Katerstraat. Vervolgens woonde hij alleen aan de Thorbeckesingel. Totdat hij hoorde dat een echtpaar een woningruil wilde aangaan. Die wilden graag gelijkvloers wonen. ,,Je moet eens gaan kijken, dat zijn echte prachtige woningen”, zo kreeg Tom van kennissen te horen. Het einde van het verhaal is dat hij naar deze laagbouw verkaste. Hij heeft er nooit spijt van gehad. Een mooie lange tuin, fijne buren, en dat allemaal in een volksbuurt waar de tijd stil leek te staan. Mirjam: ,,Kijk eens naar het Plein. Daar zitten al jaren dezelfde winkels in dezelfde sfeer. Mooi toch?”

SPEELTUIN Tom maakte zich ook druk om de omgeving. ,,Ik heb al eens in de krant gestaan. Jaren geleden trok ik met een aantal bewoners aan de bel toen de speeltuin hierachter dreigde te verdwijnen.” Dankzij deze acties staan de toestellen er nog en is het gebied keurig omheind. De toestellen zijn druk in gebruik. Samen met de buurvrouw zorgt Tom ervoor dat het hek wordt geopend en ook weer op slot gaat. Veenendaal-zuid is een echte volksbuurt. Waar in die beginjaren keutjes (toen het nog mocht) en nu nog vaak kipjes en vogeltjes worden gehouden. 

Tom zal het zeker missen. Hij kwam op zevenjarige leeftijd naar Veenendaal waar vader bij Stenman Holland aan de slag kon. Het gezin kwam uit Amsterdam-oost waar Tom opgroeide in net zo’n volkswijk: de zogenaamde Indische Buurt. Hier in Veenendaal kon hij goed aarden: ,,Ik was altijd blij als ik terugkeerde vanuit Amsterdam. Ik wil nooit meer weg uit Veenendaal. Ik weet nog dat we kievitseieren gingen zoeken met mijn vriendjes uit de buurt, zoals met buurjongen Karel Ploeger en de broers Nico en Hendrik van de Pol.”

We liepen met z’n allen spullen te sjouwen en raakten in gesprek. Dan voel je dat je in hetzelfde schuitje zit

THUISHULP Mirjam mag zich met recht een ‘echte Veense’ noemen. Haar achternaam verraadt dat eigenlijk al. ,,Vorig jaar stonden er grote verhalen over Jan Weppelman in de krant. Dat was een neef van mijn vader.” Haar ouders gingen aan de Gerard Terborchstraat wonen. Die straat was toen helemaal nieuw. ,,Ze kwamen van de Van de Pollstraat (volksbuurt achter de Duivenwal, red.). Mijn moeder vertelde wel eens hoe gezellig het daar was. Je had niets maar toch was er een eenheid.” Ze trouwde en woonde op diverse plekken. ,,Ik heb heel Veenendaal wel gehad.” Mirjam kwam terug in zuid en betrok met haar toenmalige echtgenoot een huis aan de Klaas Katerstraat. Ze werkte 21 jaar voor organisatie Vitras als thuishulp. Maar door lichamelijke klachten kan dat helaas niet meer.

HETZELFDE SCHUITJE Zullen ze zuid missen? Mirjam: ,,Zeker! Maar we blijven contact houden met de buurtjes. Een paar weken geleden zette Patrimonium hier drie grote containers neer. Konden de bewoners hun overtollige spullen in kwijt. Die containers waren binnen twee uur vol! We liepen met z’n allen spullen te sjouwen. Kwamen we elkaar tegen. Je raakt dan in gesprek. Dan voel je dat je in hetzelfde schuitje zit.”

Tom kan zijn vele rozen straks niet meer kwijt. Die kweekte hij maar al te graag. ,,Ja, gewone witte en rode hoor. Maar zomers bloeiden ze voor en achter zo mooi.” Op hun toekomstige balkon kunnen ze er in ieder geval wel een aantal kwijt. Ze kijken er naar uit.

Reageren of ook met uw verhaal in de krant, mail dan naar m.brink@bdu.nl