Campagne

VEENENDAAL Met de vorige campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen deed ik mee. En met die daarvoor ook. Vanuit mijn rol als voorzitter van een lokaal partijbestuur. Nu sta ik voor het eerst van mijn leven op een kieslijst, zij het op een onverkiesbare plek, en doe ik niet mee. Ik bezie het vanaf de zijlijn. Ter geruststelling: de lezers van deze krant kunnen niet op mij stemmen omdat ik ingeschreven sta in een andere gemeente en ook nog eens in een andere provincie.

Ik kan me het enthousiasme bij die twee vorige campagnes nog goed voor de geest halen. Vier jaar geleden liepen we zelfs vierstemmig zingend door het dorp. We richtten een leegstaande winkelruimte in als campagnecentrum, deelden in alle vroegte bij de ingang van het station krentenbollen uit aan de treinreizigers. Met een foldertje erbij natuurlijk. 

TROTS We baalden toen we zagen dat een andere partij bij iedere ingang van het dorp een in de partijkleuren gespoten oude fiets neergezet had. Waarom hadden wij dat niet bedacht? Trots waren we op de grote doeken en borden die we in de weilanden langs de wegen hadden kunnen plaatsen. Nijdig waren we toen we zagen dat een andere partij zo’n schreeuwerig matrixbord op een aanhangwagen had gehuurd. Wat een goedkope en toch dure vorm van campagnevoeren. Echt iets voor zo’n partij van dikdoeners! 

We maakten zelfs mee dat een andere partij de ons toegewezen plek had ingepikt. Dat pikten wij dan weer niet. Die linkse rakkers mochten dan denken dat alles van iedereen is, nou mooi niet! Canvassen heb ik nooit gedaan. Raar woord trouwens. Het gaat om het huis aan huis aanbellen om kiezers te winnen. Eigenlijk ‘te vangen in een net van canvas (hennep)’.

(ON)DANKBAAR Afgelopen zaterdag was het fantastisch campagneweer. Zo mooi dat de meeste mensen met een brede glimlach langs al die campagnevoerders met hun gekleurde jassen liepen. Niet zo gek overigens, want vaak waren die met elkaar in gesprek. Alsof zij elkaars stemgedrag nog moesten beïnvloeden. De werkelijke reden is natuurlijk dat het veel comfortabeler is om je met elkaar te onderhouden dan wildvreemden aan te spreken en mogelijk de kous op je kop te krijgen. 

Want je bezighouden met plaatselijke politiek is dankbaar en ondankbaar werk tegelijk. Dankbaar omdat het ertoe doet en je een belangrijke bijdrage levert aan de samenleving waar iedereen een bijdrage aan hoort te leveren. Ondankbaar vanwege het gehoon van mensen die geen enkel vertrouwen hebben in de politiek en alles en iedereen over één kam scheren. En vooral niet gaan stemmen.

Zo denkt u natuurlijk niet. Mocht dat wel het geval zijn: ons democratisch stelsel kent natuurlijk vele haken en ogen en we vergroten graag iedere misstap uit. Maar een beter systeem is er nu eenmaal niet. Dus laat je stem horen en kies voor een van die mensen met hart voor de lokale politiek. Heb ik toch een kleine bijdrage geleverd aan deze campagne.

door Willem de Vos, rector CLV