Op jacht naar rust

VEENENDAAL Je kunt ‘je verstand verliezen’, maar kan je ook ‘je verstand verlezen’? Mijn moeder dacht van wel. In plaats van mij te stimuleren om te lezen (want dat zouden alle ouders moeten doen!) vond zij het nodig om mij af te remmen. ,,Jij verleest nog eens je verstand”, zei zij dan liefdevol. Misschien wel geïnspireerd door de woorden uit de Bijbel in de Statenvertaling: ‘Want veel lezen is vermoeiing des vleesches (en kwelling des geestes)’. Het heeft overigens geen fluit geholpen. Bovendien waren er in de tijd van koning Salomo, toen die waarschuwing klonk, zo’n duizend jaar voor Christus, niet zo bijster veel mensen die konden lezen. Dus dat kon nooit een waarschuwing zijn voor Jan en alleman.

Ik ben inderdaad een leesgek. En ook nog eens een schrijfgek. En daar hebben mijn ouders vreemd genoeg aan meegeholpen. Want een televisie kwam er bij ons thuis niet in. Dat vond ik toen waardeloos. Meepraten met klasgenoten over wat er te zien was geweest, was er niet bij. Ik keek wel eens illegaal bij de overburen, maar moest daarbij goed uitkijken. Achteraf gezien ben ik hen dankbaar. Want een televisieloze opvoeding heeft bij mij geleid tot een ander gebruik van mijn tijd dan gemiddeld het geval is. 

MOEITE WAARD Ik kan nog steeds niet meepraten over wat collega’s in het weekend of de avond tevoren gezien hebben. Hoezo? Je bent toch een vent, die op de bank zit en zapt? Eh nee, dat doe ik nooit. Ik zoek zorgvuldig op in de - papieren - gids of er iets wordt uitgezonden wat de moeite waard is, en meestal is mijn conclusie dat dit niet het geval is. Later op de avond volgen mijn lief en ik wel eens een Netflixserie - ik heb u er al eens één afgeraden. Maar vermoeid op de bank neerzijgen en mij laten vermaken ken ik niet. 

Onze zoon heeft wel eens, quasi serieus, verzucht of zijn vader wel een man is, omdat hij niet van voetbal en van bier houdt, nooit zapt en wel gek is op zingen. Ik lees liever, of schrijf een column, een gedicht, een boek of een ‘spoken word’. Of ik zaag en timmer in mijn werkplaatsje. Af en toe oefen ik ook wel droog de koormuziek die we onder handen hebben.

RUST Als u dit leest, vertoeven wij op Terschelling. Met een stapel boeiende boeken, een puzzel voor mijn lief (ook al niks voor mij, want wie maakt er nou met moeite iets om het daarna weer te slopen?), en voor mij een 3D-model van de Domkerk in Utrecht in 140 stukjes.

Ik ben nu bezig in een boek dat ik als kerstgeschenk kreeg van de Christelijke Hogeschool Ede. Met als titel ‘De jacht naar rust’. Een boeiende verzameling artikelen, over een uiterst actueel thema. Want hoe werkt u aan uw rust? Televisiekijken helpt niet echt. Of heb ik mijn verstand inmiddels verlezen?

door Willem de Vos, rector CLV