Sjors Rosendaal verruilt de markt voor Afrika

VEENENDAAL Stel je hebt als eind dertiger alles op orde en je leeft meer dan gemiddeld goed. Je hebt een mooi huis, bezit een luxe auto en oldtimers en het gaat door de constant florerende zaak je zogezegd naar den vleze. Het is hard werken, je handen staan niet verkeerd en legt je ziel en zaligheid in het bedrijf waar je de medeverantwoording hebt over veel personeel. Maar nu stap je er uit, je laat al je zekerheden achter je om je in dienst te stellen voor de hulpbehoevende medemens ver overzee die nooit kansen heeft gehad. Domweg omdat je niet in een westers bedje bent geboren.

door Martin Brink

Dat is in een nutshell het verhaal van Sjors Rosendaal, telg uit een bekend geslacht van vishandelaren in Veenendaal. Sjors en Nico zijn de eigenaren van de Heeren van de Vis, het bedrijf dat ze rond de eeuwwisseling overnamen van hun vader Wim Rosendaal die van ‘ouwer-op-ouwer’ handelde onder de naam Scheveningse Vishandel.

De grote marktkramen van de firma Rosendaal zijn op tal van markten te vinden. Sjors stapt nu uit de zaak waar hij al vanaf zijn twintigste in zat. Hij kent zijn roots, over hoe de familie ooit vanuit het Scheveningse in Veenendaal terecht kwam en zich hier staande wist te houden. In die beginjaren was dat zeker geen gemakkelijke taak, maar het geloof is er altijd geweest om je daaraan op te trekken. De aardse genoegens vallen Sjors nu steeds zwaarder. En aan bezit taalt hij helemaal niet meer. ,,Geld en goed hebben een andere waarde voor mij gekregen.” Maar ook: ,,Leef je daar voor? Wat is dan de zin van het leven? Ik denk dat velen vandaag de dag daarmee worstelen. En ik ben er van overtuigd: als je straks voor de Heer staat dan moet je kunnen verantwoorden wat je hier gedaan heb, hetzij goed, hetzij fout.”

(de tekst gaat onder de foto verder)

Burgemeester Wouter Kolff neem het eerste (lege) vaatje Hollandse Nieuwe in ontvangst van Nico (m) en Sjors Rosendaal. Dit vaatje bevindt zich nu in het Museum Veenendaal. Het jaar is 2017.  - Martin Brink

LEIDRAAD Dat alles is niet van de ene op de andere dag gegaan. Vijf jaar geleden heeft hij echt zijn Heer ontmoet. Sjors heeft een gedegen christelijke opvoeding gehad. Hij kent veel gezangen en strofen uit de Bijbel bijna uit zijn hoofd. Maar nu is Het Boek echt zijn leidraad geworden. Hij wil er naar leven en heeft zich verdiept in de religie. 

Toen ging bij mij de knop om. Is dit het?

Sjors heeft op het moment van spreken een zogenaamde planningsdag. Dat betekent op kantoor zitten in het bedrijf aan De Smalle Zijde. Hier kan hij rustig werken en alles ook overdenken. Daar hingen ook wat schilderijen uit het huis van zijn oma. Die tonen vooral taferelen op de woelige zee. Maar er is ook een grote jaren-tachtig foto van het grote gezin Rosendaal. De meesten zijn in de vis terecht gekomen. Sjors staat als jongetje van een jaar of twaalf er half verscholen op. Sjors: ,,Iedereen die hier komt kijkt naar de foto en spreekt er over.” Het werpt hem terug op waar hij vandaan komt.

BRAND Hij overziet nu al zijn leven: ,,Op je 33ste heb je alles. Wie kan dat nou zeggen? Maar opeens was er een grote brand in ons bedrijf aan De Smalle Zijde. ‘s Nachts ging op mijn mobiel het alarm af. Ik ben snel naar de zaak gereden en zag de rook al uit het dak komen. Stond ik daar even later in mijn eentje de boel te blussen. Was een droogtrommel in de hens gevlogen. We hebben alles kunnen blussen maar veel was verbrand en geblakerd. Toen ging het bij mij om. Is dit het? Het zakelijke begon mij toen steeds minder te trekken. Hoe je het ook bekijkt: je bent altijd er altijd mee bezig, gedreven zijn om winst te maken. Dat is ook het kenmerk van het ondernemerschap.” 

(de tekst gaat onder de foto verder)

Sjors Rosendaal voor het pand aan De Smalle Zijde. - PR

Dat is een goede eigenschap, vindt hij, maar niet meer voor hem. ,,Ik heb tegen mijn broer Nico gezegd: ik stap er uit. Die schrok er wel van. Vanaf die tijd hebben we ontzettend veel moeten regelen maar ik kan nu met een gerust hart de zaak aan hem overlaten, vooral omdat we nu een team hebben met mensen die zelfstandig markten kunnen draaien.” 

Ik heb tegen mijn broer Nico gezegd: ik stap er uit. Die schrok er wel van

Een gesprek met Sjors (38) is er één over succes, het vinden van jezelf, bewust zijn waar je vandaan komt, de zoektocht naar de zin van het leven en het volgen van je roeping mede naar aanleiding van zinsneden uit de Bijbel, het leidende boek voor Sjors. Hij heeft er de laatste tijd ook veel studie naar gedaan. Hij vertelt er graag over. Hij neemt er de tijd voor, net zoals hij tijd vindt om te luisteren naar problemen van zijn personeel. Hij leeft met ze mee. Als een goede ‘vader’.

MERCY SHIPS ,,Ik heb ondernemers ontmoet die zeggen: ik heb bewondering voor je maar ik durf die stap niet te nemen. Het is ook niet niets: je gaat vierduizend kilometers verderop onbekende mensen helpen.” De feiten zijn er: met zijn vrouw Erica gaat hij werken voor de organisatie Mercy Ships. Dat is een internationale organisatie die in Afrika mensen helpt voor wie geen zorg is. Het gaat daarbij niet over acute zorg, maar over zaken die we in de westerse wereld niet meer tegenkomen. ,,Behandelen van een hazenlip bijvoorbeeld, of kromgegroeide ledematen. En weet je wat er gebeurt als je een ontstoken kies niet behandelt?” 

(de tekst gaat onder de foto verder)

Vreugde bij het eerste vaatje Hollandse Nieuwe in 2017.  - PR

Sjors toont de site van Mercy Ships waarop foto’s staan van mensen met grote gezwellen bij hun kaken. ,,Tandartszorg is belangrijk. Daar gaan we deze mensen behandelen maar zorgen er ook voor dat daar mensen opgeleid worden die deze zorg kunnen verlenen. We zijn ook behulpzaam met het bouwen van bijvoorbeeld een tandartspraktijk.” Het is de bedoeling om in maart naar Senegal te vliegen om aan boord te stappen van de boot van Mercy Ships. Erica (29) wordt daar verpleegkundige en Sjors gaat als man met twee rechterhanden aan het werk als algemene techneut. ,,Ze kunnen mij altijd wel gebruiken om in de landen die we aandoen iets op te bouwen.” Erica is altijd werkzaam geweest als verpleegkundige op de Eerste Hulp in een ziekenhuis in Utrecht. ,,Eerste hulp is daar niet maar ze gaat wel werken op een afdeling die als eerste de personen beoordeelt.” Het schip is een dorp op zich: alle diensten zijn aanwezig, maar ook zes operatiekamers en tweehonderd ziekenhuisbedden.

Ze kunnen mij altijd wel gebruiken om in de landen die we aandoen iets op te bouwen

VRIJWILLIGERS Er bewegen zich zeshonderd personeelsleden op de boot. Sjors en Erica zijn vrijwilligers, net als nagenoeg alle anderen (ook de specialisten) die voor de organisatie werken. ,,Daar hebben we rekening mee gehouden. Uiteindelijk kost het ons geld omdat we voor de kost en inwoning moeten betalen.” De bedoeling is om twee jaar vol te maken. Dat is de tijd die voor een termijn staat. ,,Misschien dat we het verlengen. Zo niet dan wil ik niet meer terug naar de vis. Ik denk zelf dat ik dan iets wil gaan doen in pastoraal werk.” Mercy Ships heeft over de wereld groepen die het werk steunt. Nederland speelt een grote rol, vooral ook omdat in Rotterdam het voorraadmagazijn is te vinden. Ook in Veenendaal is zopas een groep ondernemers opgestaan die zich inzet voor de hulporganisatie die nu één ziekenhuisschip in de vaart heeft. Een tweede wordt gebouwd in Antwerpen.

Luisteren, adviezen geven vanuit Bijbels perspectief, wat dieper in het leven kijken. Kortom: het roer om. Voor bijna ex-vishandelaar Sjors Rosendaal is dat nu zijn levensopdracht geworden. Via de Instagrampagina sjors_en_erica laat het ondernemende duo zich volgen.

Op de zaterdagen 4 en 11 december is hij nog in de marktkraam in Veenendaal te vinden. Op 31 december is zijn laatste werkdag. Dan staat de kraam in Dordrecht.