‘Vlokdown’

‘’Na weken in huis opgesloten te zitten, word je behoorlijk down. En dan ga je denken. Veel nadenken. Je vraagt je af waarom er de afgelopen tien jaar ruim 7000 ziekenhuisbedden zijn wegbezuinigd. Bedden die we zo hard nodig hebben. En waarom is er nog steeds een Numerus fixus voor de studie geneeskunde, waardoor er minder medische specialisten worden opgeleid dan er gegadigden zijn? Nieuwsgierig als ik ben, heb ik dit opgezocht en lees ik als uitleg ‘dat het te duur is om deze studie grootschalig aan te bieden’. Goedkoop is duurkoop zeiden mijn opa en oma al.
En waarom adviseert de overheid ons nog steeds niet-medische mondkapjes te dragen? Stoflapjes die onszelf nìet beschermen en alleen bij héél goed gebruik anderen afschermen. Wetende dat er er 75 miljoen ongebruikte, wél werkzame mondmaskers in de opslag liggen, waar leerkrachten, buschauffeurs en rij-instructeurs graag gebruik van zouden maken. En waarom zijn de luchthavens nog steeds open voor passagiersvluchten. Zakenlieden en diplomaten maken hier gretig gebruik van, terwijl Jan Modaal niet eens kan gaan eten in de lunchroom om de hoek.
En wat als we ervoor gekozen hadden om te ‘accepteren’ dat er afgelopen jaar tot twintigduizend meer Coronaslachtoffers waren gevallen, met name ouderen met onderliggende aandoeningen? Dan had ons leven z’n normale gangetje kunnen gaan, maar was één op de duizend Nederlanders extra overleden. Dat hadden u, ik of een dierbare kunnen zijn.

U leest het al. Ik heb veel te veel tijd om na te denken en dan word je soms een beetje gefrustreerd en krijg je wat donkere gedachten. Maar toch werd ik afgelopen week opgevrolijkt. Het was niet alleen de val van Trump - dat luchtte wel op - en ook niet de val van Rutte’s kabinet - waar ik na twaalf jaar bezuinigingen op de gezondheidszorg ook niet rouwig om was - maar het was de sneeuw. De sneeuwvlokken haalden mij voor eventjes uit de lockdown. Van mij mag het nog veel meer gaan sneeuwen. Een hele lange vlokdown.’’

Reageren ? Mail naar veensteken@streekverkenner.nl