Natuur in de regio: het grondwater stijgt deze maand

Regio - De maand februari is een regenmaand bij uitstek, al hebben we in januari heel veel regen gehad! Het wordt ook wel de De dolle maand genoemd. Denk aan het carnaval. Het is ook de kortste maand en sprokkelmaand. De naam sprokkelmaand is ontstaan uit een verbastering van het Latijnse spurcalia. En dat was weer de naam van een reinigingsfeest wat vroeger in februari werd gevierd.

Deze maand is genoemd naar de Romeinse god Februus, de god van de onderwereld. De oude weerspreuken en gezegdes van februari zijn bijvoorbeeld: “Februari is nooit zo goed, of het vriest een voet en het sneeuwt een hoed”. En: “Komt februari met goed weer, dan vriest het in het voorjaar des te meer”. Na de overvloedige regen stijgt het grondwater. Je kunt het meteen merken aan de vele molshopen die als een reeks aaneen gesloten bergjes verschijnen. Zelfs in het bos, waar het overal modderig is. Je ziet daar nog steeds paddenstoelen, de fluweelpootjes die redelijk tegen vorst kunnen.

Zwammen

Op sommige stammetjes zie je een felgeel glimmende zwam. Het is de gele trilzwam. Dit jaar zijn er uitzonderlijk veel. Overal korstzwammetjes in veel kleuren, daar tussen het groene mos. Maar ook sterretjesmos, varentjesmos en het kussentjesmos. Op de stammen de korstmossen. Kortom: er is genoeg te zien. De sapstromen komen ook op gang, al stopt dat eventjes met de vorst. Boomklevers, prachtige vogels, blauwgrijs aan de bovenzijde en de flanken soms intens rood. Ze hebben een zwarte oogstreep. Ze klimmen vrij snel naar boven en naar beneden langs de stammen. Ze hebben de lente al in hun bol met hun roep. Zo ook de mezen, de koolmezen hebben hun voorjaarszang al. De heggenmussen heb ik ook al gehoord .Bij De Blauwe Hel zie je nog steeds de fazanten en in de modder reeënprenten. Ondanks dat er volop wordt gebouwd, is er nog steeds vlak bij huis een fraai stukje natuur. Jammer van al de rommel die mensen van zich afgooien, inclusief mondkapjes.

Kleinste snip

Het dorre riet geeft veel bescherming aan veel vogels. Ik zag ineens een bokje opvliegen. Dat is de kleinste van de snippen die ons land heeft. Hij is vrij schuw en bijna onzichtbaar met zijn camouflagetekening. Zeker als hij in het dorre riet zit. Broeden doen ze in Noord-Scandinavië en Noord-Rusland. Overwinteren hier en in het Middellandse zeegebied en West-Europa. Ze houden zich op in moerassen en modderige vegetatie. Voedsel zoeken ze in de nacht. Ze gaan in niet te diep water ‘wormtrappen’ en zoeken weekdiertjes en insecten. Mijn vogelhoreca is open. Van anderhalve meter hebben ze nog nooit van gehoord! De enige boa is een sperwer die geen graantje mee komt pikken, maar een kleine vogel meeneemt. Het is eten en gegeten worden. Het is komen en gaan: veel mussen, vinken, mezen, spreeuwen, merels, een roodborst en het winterkoninkje.
Kijk en geniet.

Reageren: alyvaneijk@gmail.com