Groot Veenendaals Sportboek: ‘Club vergeten? Ik hoop het toch niet!’

Veenendaal - Ben je nu echt geen enkele club vergeten? Co Keulstra denkt eens diep na. ‘’Ik mag het niet hopen maar ik denk dat ik ze echt allemaal heb. Op één na dan want die wilde echt niet, ondanks enig aandringen van mijn kant.’’ Op zaterdagmiddag 4 september wordt het resultaat, het Groot Veenendaals Sportboek, gepresenteerd in het home van Businessclub De Groene Velden bij voetbalclub De Merino’s. Sportwethouder Martijn Beek neemt het eerste boek in ontvangst. 

Door Martin Brink

De wethouder schreef ook het woord vooraf. Op diezelfde dag is het bij Boekhandel van Kooten aan de Zandstraat en bij Primera van Walsem aan het Bruïineplein voor 24,95 euro verkrijgbaar. De eerste oplaag is op 500 stuks gehouden. Het is het resultaat van een titanenklus waarmee Co de afgelopen tweeëneenhalf jaar druk bezig is geweest. Hij is nu blij dat het af is. Nieuwe plannen heeft hij zeker niet. ‘’Eerst maar bijkomen,’’ zegt hij om dan snel de draad op te pakken door samen met zijn Jannie flinke fietstochten te maken.

Fietsroutes

Door Nederland welteverstaan. Dat is wat hij graag doet, net als zijn wekelijkse inzet voor het IVN waar hij als vrijwilliger werkt op landgoed Prattenburg en Remmerstein. Hij is net terug uit het mooie Friesland. Een mooi en voor beiden onbekend gebied.
‘’Ik heb een boekje met vijftig fietsroutes door ons land, gemaakt door de ANWB. Ik wil ze allemaal fietsen.’’ zegt Co. Vrouw Jannie doet ook gewillig mee. Ze vindt het eigenlijk stiekem ook best leuk. Zo houdt het echtpaar zich fit. ‘’Vooral de kleine dorpjes in Friesland spreken mij zeer aan,’’ zegt Jannie die over het project van haar man wel eens heeft verzucht: ‘’Waar ben je aan begonnen om een sportboek te maken?’’
Het was ook een onvoorstelbare klus, erger dan dat Co zich had kunnen voorstellen. Ga er maar aan staan: beschrijf alle sportclubs - hoe klein of groot ze ook zijn - in Veenendaal. Pak daarbij zelfs de sportscholen en de businessclubs mee die aan de sporten zijn gerelateerd. Aan zo’n monsterklus had nog niemand zich gewaagd.

Eef van Asselt

Good-old Eef van Asselt, een voormalige sportleraar en directeur van ooit de Sportstichting Veenendaal, maakte in de jaren tachtig wel een eerste opzet. Op losse blaadjes noteerde hij in bijna onleesbaar handschrift eenvoudige aantekeningen over het ontstaan van een aantal sportclubs in Veenendaal.
Overigens noteerde Van Asselt niet alleen over de sport in Veenendaal maar over allerlei gebeurtenissen die hij zelf organiseerde of meemaakte. Het in Veenendaal gehouden feest (allegorische optocht) rond het huwelijk van Juliana en Bernhard in januari 1937 bijvoorbeeld en het houden van een kerkdienst in Kamp Overberg tijdens kerst 1944. Daar zaten veel vluchtelingen.
Aangrijpend waren zijn ervaringen in mei 1940 toen hij en anderen gedwongen werden om de gesneuvelden van de Hel van Prattenburg een tijdelijk graf te geven. Zijn verhaaltjes zijn overigens alle bewaard gebleven en worden door een particulier gekoesterd.

Jan Hessels Mulder

Van een beoogd boek kwam het niet. De toenmalige sportredacteur van de Rijnpost, wijlen Jan Hessels-Mulder, maakte er in deze krant korte verhalen op de sportpagina van.
Maar wat Co nu heeft gedaan is veel en veel breder. En dat begon eigenlijk direct na zijn in 2019 verschenen boek ‘Levensverhalen’ waarin Veenendalers centraal staan die veel voor de samenleving hebben gedaan of nog doen. In de verhalen in het boek kon hij hun ervaringen kwijt.

De 73-jarige Co is al heel lang correspondent van deze krant. Hij heeft een zekere voorliefde voor sport, hoe klein ook. Zo covert hij ook graag het schoolvoetbal, een activiteit die door geen enkel medium wordt opgepakt. Maar Co doet het wel. Een verhaal in de krant is vanwege de ruimte altijd beperkt, voor een boek gold dat in veel mindere mate. Na het succes van ‘Levensverhalen’ dacht hij aan de sport. Hoe zijn de clubs ontstaan en hoe ging het verder, tot in de huidige tijd? Zelf speelde voetbalclub De Merino’s ooit een belangrijke rol in zijn leven. Hij speelde er, net als veel familieleden. Het is niet zo vreemd dat hij voor verhalen als eerste bij de voetbal aanklopte, nog altijd de belangrijkste sport in Veenendaal. Maar het ging verder. ‘’Er zijn toch nog veel meer clubs? Hoe zit het daarmee?’’ Het werd een zoektocht, een complexe puzzel langs verenigingen, (oud-) bestuurders en wroeten in allerlei papparassen.

Stapel kranten

Anders dan bij grote clubs hebben kleine verenigingen vaak geen goed geoliede PR-machine. Steeds weer vragen, het zat er niets anders op. Co: ‘’Maar vasthoudendheid en net zolang aandacht zoeken, zorgde er voor dat ze uiteindelijk toch over de brug kwamen met informatie en mooie verhalen over hun vereniging.’’
Co was niet zelden aangewezen op vaak oudere leden die nog van alles wisten. ‘’Zit ik daar een paar uur. Bij één club had iemand een grote stapel krantenverslagen en dat was het. Moest ik er maar een mooi verhaal uit maken,’’ herinnert hij zich. Of die club die hem foto’s stuurde met wat tekst erbij. ‘’Jij maakt er maar een verhaal van, zo kreeg ik te horen.’’ Soms ging het anders en kreeg hij niets. ‘’Na vele mails ben ik gewoon naar de sportclub gestapt en heb mensen aangesproken. Zo kwamen we er wel uit. Maar wat een tijd en moeite kost dat!’’ Zelfs zeer kort voor de deadline kwamen nog verhalen binnen.

Veel sponsors

Omdat Co per sé een mooie harde omslag wilde en een boek van rond de 330 bladzijden in de markt wilde zetten met veel onbekend fotomateriaal (een groot deel in kleur), zijn daar uiteraard flink wat kosten mee gemoeid.
Dankzij een aantal sponsors lukte het. Voor de totstandkoming tekenden de businessclubs De Groene Velden (De Merino’s) en de Veense Businessclub van VRC. Ook anderen werkten mee: bedrijf Grondvrij, voetbalclub Panter, Introbouw, Davelaar Sport en het Veenendaal Fonds.
Co kreeg veel hulp. ‘’Van echte clubmensen, zoals Corné Sjoer, die veel weet van het Veenendaalse voetbal en van DOVO in het bijzonder, Cor van de Haar van Sparta, Bert Booman, die vele mensen heeft ingeschakeld om de geschiedenis van de hockeyclub in kaart te brengen.
Ron van Stokkum heeft mij geholpen met VZC en de Triatlon en Henk en Jannie Uri vertelden mij over de beginjaren van VZC, voornamelijk over de waterpolo.
Aart Hasselaar wist veel over tennisvereniging Spitsbergen en Jacko Stuivenberg vertelde mij vele feitjes over de jeugdopleiding bij G.V.VV. Zomaar enkele clubmensen die spontaan hun medewerking hebben verleend.’’

Verbaasd

In het boek staan meer dan vijftig clubs, met de sportscholen en de gerelateerde zakenclubs erbij zijn dat er precies 68. ‘’Ik was echt verbaasd dat er zoveel in Veenendaal bestaan,’’ zegt schrijver Co Keulstra. Ook heel bijzonder vindt hij de nieuwe sporten die hij aantrof, zoals Floorball en Frisbee.
Met het resultaat is hij dik tevreden. Hij kon er zijn eigen gang in gaan. ‘’Sommigen leverden hele verhalen in over nieuwe spelregels bijvoorbeeld en hoe het er op trainingen bij de jeugd aan toegaat. Dat heb ik er maar uit gelaten. Het moet immers voor iedereen leesbaar blijven.’’

Ook nieuwe sporten

Co Keulstra is al heel lang correspondent van deze krant. Hij heeft een zekere voorliefde voor sport, hoe klein ook. Zo covert hij graag het schoolvoetbal dat door geen enkel
medium wordt opgepakt