Leendert Lieuwen was verzamelaar pur sang: ‘Na zijn overlijden heb ik de verzamelwoede voortgezet’

RHENEN De familie Lieuwen kwam destijds vanuit het Terschellingse dorp Midsland naar Rhenen. Leendert, de pater familias, opende een horloge- en juwelierszaakzaak aan de Nieuwe Veenendaalseweg, waar nu al sinds jaren Tweewieler Roseboom is gevestigd. Het vak van horlogemaker beheerste hij in al zijn finesses. Maar hij had meer interesses en hobby’s. Leendert is al lang niet meer onder ons, maar zoon Jan vertelt er graag over. Die heeft ook de verzamelpassie overgenomen. Terug naar de jaren ‘60, ‘70 én ‘80.

door Henk Jansen

Naast zijn werk als horlogemaker en juwelier, de verkoop van alles wat daarbij hoorde, toonde Leendert ook veel interesse voor aardkunde, ook wel geologie genoemd. Hij zocht op zand- en kleigronden en weilanden naar bijzondere stenen en mineralen. Hij was naast zijn dagelijkse bezigheden daarom ook veel buiten te vinden, ofwel spittend in de diverse gronden in de gemeente Rhenen.

ALTIJD BEZIG Jan Lieuwen, de oudste zoon, weet er alles van: ,,Onze vader kon niet stilzitten, hij was altijd bezig. Een echte doener, zijn hele leven lang. De passie van het graven naar stenen en andere mineralen gaf hij door aan onze broer Dick. In de loop der jaren vond onze vader er een groot aantal waar hij ook de verhalen van herkomst bij wist te vertellen. Dick nam het stokje van onze vader over en gewapend met een detector struint hij nog steeds weilanden en de zand- en kleigronden af.’’

MUSEUM De stenen en andere mineralen die Leendert vond, zijn na zijn overlijden in 1999 aan het Rhenense museum geschonken. Gouden munten, zoals gouden tientjes en zilveren munten werden verdeeld onder de kinderen. Jan vervolgt: ,,Vader is 83 jaar geworden. Hij was een bezeten verzamelaar van bijvoorbeeld oude ansichtkaarten van Rhenen, postzegels, sigarenbandjes. Maar ook foto’s van oud-Rhenen. Daar had hij er veel van. Voor oude prenten van Rhenen en postzegels bezocht ik samen met mijn vader, want ik was inmiddels aangestoken door het spaarvirus, beurzen in het hele land. We gingen naar het Waterlooplein in Amsterdam of naar hotel Krasnapolsky. Na zijn overlijden heb ik de verzamelwoede voortgezet. Vader had veel zeldzame kaarten en in de loop der jaren heb ik er daar menige aan toegevoegd.”

Het zoeken naar kaarten is inmiddels wel een beetje over. Van bijna elk plekje in Rhenen heeft hij na al die jaren wel een ansichtkaart of foto, en om dan flink de knip te trekken voor die ene kaart waar een auto net even iets anders op staat, dat gaat Jan Lieuwen te ver. Bovendien: de prijzen rijzen de pan uit, waardoor je een bodemloze portemonnee moet meenemen.

Het moet voor Jan Lieuwen wel leuk blijven, het aanleggen of uitbreiden van zo’n verzameling. Maar dat geldt eigenlijk voor alles. Jan koestert echter wel de collectie en kijkt regelmatig naar de beelden van voorheen. Om dan weer even weg te mijmeren bij het verleden van Rhenen, toen de stad nog echt een ‘dorp’ was waar iedereen elkaar leek te kennen. Hoewel: is dat nu niet nog steeds zo?

ZOLDER De spaarzin is zeker nog niet over. ,,Ik heb zo langzamerhand nagenoeg elke centimeter op zolder wel gebruikt. Ik ben bang dat mijn kinderen niet dezelfde verzamelwoede als ik hebben, ergo…’’ Afijn, de lezer vult dit stukje herkenbaarheid maar zelf verder in.

Ik heb zo langzamerhand nagenoeg elke centimeter op zolder wel gebruikt.

Leendert Lieuwen had, ondanks zijn werk in de horlogerie, dus niet bijster veel zitvlees. Want naast de interesse in de aardkunde, deed hij ook aan sport. Dammen en biljarten. Hij was in beide sporten een geduchte tegenstander. Was ook een echte teamspeler wat het biljarten betreft. In de spelsoort driebanden was hij nagenoeg niet te verslaan. Hij droeg dus het embleem van de Koninklijke Nederlandse Biljart Bond met trots.

Zoon Jan heeft niet alleen de verzamelwoede, maar ook de biljartgenen van zijn vader. Als lid van het team van ‘Café Van Noort’ wist hij tal van successen te behalen. Daarnaast is Jan jarenlang lid en een meer dan gewaardeerd lid van de Rhenense hengelsportvereniging De Voorn.

STUURS Leo, de andere zoon, maakte furore als voetballer van Rhenus en Candia’66 en werpt als lid van De Voorn regelmatig de visdobber in het water. Even terug naar vader Leendert Lieuwen. Hij was een aimabele man, die weliswaar iets van stuursheid over zich had, maar altijd klaarstond voor iedereen.

Rhenen droeg hij in zijn hart. Wat mag blijken uit de vele prachtige foto’s. Dikke zware boeken vol, die Jan nu met, eveneens veel liefde voor de Grebbestad, koestert als een groot geschenk.