De Kleine Bron in Elst: oase van warmte en water

23 november 2022 om 07:32 Zorg

ELST De droom van Lonneke wordt langzaam maar zeker waarheid. Met dank aan de sponsors van ‘haar‘ stichting De Kleine Bron. Die staat voor het realiseren van een warmwaterbad die helemaal gericht is op verstandelijk beperkte kinderen of kinderen die in een laatste levensfase zitten. Daar achterin de tachtig meter diepe tuin aan de Driftweg 24 in Elst moet het gebeuren.

door Martin Brink

Lonneke van Asseldonk (48) is in Elst een bekende verschijning. Dagelijks trekt zij er op uit met haar meervoudig gehandicapte dochter Germaine. Daarbij vergezeld door haar witte Siberische husky-hond. ,,Germaine kan niet praten maar met een grote lach dat ene woordje ‘goedendag’ zeggen tegen iedereen, dat kan ze wel. Ze is altijd vrolijk”, zegt Lonneke die de dagelijkse zorg van haar pleegdochter op zich heeft genomen. 

De stichting, waarvan zij de voorzitter is, heeft tot doel dat er een veilig en vertrouwd onderkomen wordt gerealiseerd met daarin een therapiebad als hart van de accommodatie. Die heeft de naam De Kleine Bron meegekregen. Daar worden kinderen straks omringd door warmte en water.  Het eerste bad komt in Elst. Mogelijk volgen er meerdere baden waarin ook een douche-, toilet- en wachtruimte zijn geïntegreerd. En niet te vergeten als aanlooproute een passende tuin er omheen. Lonneke stond aan de basis. Zij gaat het bad ook zelf ‘runnen’.

Het gebouw in een vogelvluchtopname. - De Kleine Bron

HOGE GUNFACTOR Aan de totstandkoming is een zeer lang traject vooraf gegaan. Het is een verhaal van durven, een droom najagen én hopen op de gunfactor van anderen. En die is er zeker. Uit de hele regio!

Twee decennia geleden streken Lonneke en haar man Paul (51) neer in Elst. Ze wonen er helemaal naar hun zin en willen er nooit meer weg. ,,We komen beiden uit Brabant en studeerden in Utrecht. Toen al zeiden we: in de grote stad willen we niet blijven wonen. We willen graag naar een dorp. We trokken een grote lijn rond Utrecht en kwamen uit in Elst, eigenlijk alleen omdat dit huis betaalbaar was.”

Lonneke van Asseldonk bij de ingang van de te realiseren accommodatie. - Martin Brink

Aan de woning uit rond 1920, bijna aan de rand van boswachterij Amerongse Berg, zit nog steeds behoorlijk veel werk om het naar beider zin te maken. Eigenlijk is het nooit af. Eén ding wel zeker: er komt een bad voor gehandicapte kinderen.

Lonneke: ,,Ik heb altijd in de gehandicaptenzorg gewerkt, op verschillende locaties met kinderen en met volwassenen. Ook daar waren snoezelruimtes en baden. Maar niet op de manier zoals ik dat voor ogen heb. Ook kwam ik bij veel gezinnen. Maar je kon er nooit doen wat je eigenlijk wilde doen omdat er gewoon geen tijd voor was.”

MAGNESIUMZOUT Toen ze eenmaal de watertherapie voor kinderen in de palliatieve fase op internet onder ogen kreeg van een hospice in Amerika, toen pas realiseerde ze zich: zo wil ik het ook!” Met de organisatie in de States werd contact gelegd en ervaringen uitgewisseld.

Zo wordt het bad ‘aangekleed’. - De Kleine Bron

Alles draait om warmte en ontspanning. Het water is op lichaamstemperatuur en er wordt gebruik gemaakt van magnesiumzout zodat de gebruiker blijft drijven. Lonneke volgt als een vorm van bijscholing de Watsu-therapie. Daarin staat centraal diepe ontspanning, doordat men wordt gedragen, rustig wordt bewogen en gemasseerd in extra verwarmd water.

Omdat het bad semi-openbaar is, moet het voldoen aan allerlei wettelijke eisen. Dat zijn wel extra kosten. Drie jaar geleden werd er een stichting opgericht met onbezoldigde bestuurders. Die stichting moet zorgen voor de realisatie en straks ook het beheer van De Kleine Bron. Lonneke en haar man maken er ook deel van uit.

Het aangepaste badgebouw (met snoezelruimte) is 75 vierkante meters groot. Het houten gebouw staat op eigen terrein. De contouren zijn klaar, het afbouwen kan nog wel even duren. ,,De aannemer wacht op de kozijnen. Het is niet bekend wanneer dat komt. Pas dan kan het glas er in.”

De gunfactor door bedrijven en organisaties om het bad te helpen opzetten is zeer groot. Medio november werd er mede daarom voor het eerst een sponsoravond gehouden. Dat gebeurde in de Cultuurfabriek in Veenendaal. Zeker dertig personen hoorden over het verloop van het project. Ook kon er ‘ingetekend’ worden op objecten die nog nodig zijn en waar men de naam aan kan verbinden. Daartoe was zelfs een catalogus gemaakt waarop iedereen met een zelfgekozen bedrag kon intekenen. Het werd een eclatant succes; liefst 25 mille werd binnengehaald.

Zacht voelen is onderdeel van de therapie. Lonneke maakt van wol een vosje. - Martin Brink

DAKDEKKER UIT DORP Lonneke is blij met alle hulp, ook met de vele donaties die de stichting reeds heeft mogen ontvangen. Maar dat geldt ook voor andersoortige hulp. ,,Joost Schreuders hier uit het dorp is dakdekker. Hij heeft aangeboden om het dak te leggen. Dat doet hij voor niets. Dat is toch geweldig!”

In Michel Post werd een architect gevonden die een passend gebouw uittekende. ,,Eén met ronde vormen, ook van binnen, want dat werkt rustgevend. Toen de ontwerpen eenmaal klaar waren, konden we ook wat laten zien. Toen was het niet van: Lonneke heeft een droom en het zal wel, maar we konden ook tonen wat de bedoeling was. Toen ging het snel.”

De eersten die het aandurfden om er in te stappen waren de leden van de Musk-wielerploeg. ,,Dat zijn personen die verbonden zijn aan voetbalvereniging De Musketiers hier in Elst. In juni 2019 fietsten ze de Mount Ventoux op en haalden zo vijfduizend euro op voor De Kleine Bron.”

De beleeftuin moet ook een verademing voor de gebruikers worden. - De Kleine Bron

BELEVINGSTUIN Hierna ging het crescendo. Rotary Veenendaal doneerde 2500 euro, net als de Lionsclub uit deze gemeente. Het Monuta Zorgfonds kwam met 3500 euro over de brug. De landelijke ANWB zegde toe om een deel van de belevingstuin aan te pakken. Want ook dat wordt gemaakt naar de behoeften van de gebruikers: tastbaar en met rondingen, een wereld van rust ervaren, voelen en ruiken. Ook bedrijvenclubs uit Wageningen en Veenendaal kwamen over de brug net als het chemische bedrijf Carbogen Amcis. Ook De Plantenman uit Veenendaal draagt een steentje bij. Die zorgt voor passende beplanting om het bad. Lonneke weet ook dat de eindstreep nog lang niet is bereikt. ,,Het gehele project kost vijf tot zes ton”, verduidelijkt ze.

Lonneke vertelt dat het plan voor een warmwaterbad zoals zij dat voor ogen heeft, uniek is in Nederland. ,,In het zuiden was ook iemand op dezelfde manier bezig. Maar dat is niet van de grond gekomen. We kregen wel goede tips. Eén daarvan was om een bijdrage te vragen aan het Dr. C.J. Vaillantfonds. Dat is een fonds dat zorgt dat metalen na een crematie worden ingezameld, verkocht en de opbrengst wordt verdeeld onder goede doelen. Na de aanvraag kregen we 25.000 euro uitgekeerd.”

Het gebruik brengt uiteraard kosten met zich mee. ,,Die worden gedragen uit het persoonsgebonden budget die de meeste kinderen hebben. Zo niet, dan wordt het vanuit de stichting gedragen.”

Uiteindelijk is het ook de bedoeling dat er op meer plekken in ons land een dergelijke voorziening komt zodat kinderen niet ver hoeven te reizen.

Meer informatie is te vinden op www.stichtingdekleinebron.nl 

Rondingen zijn het kenmerk van het gebouw. - De Kleine Bron