Johan Frinsel overleden in Veenendaal

VEENENDAAL Onze landelijke bekend plaatsgenoot Johan Frinsel sr. is overleden. Frinsel was bekend als vicevoorzitter van de EO, maar vooral als directeur van de hulpverleningsstichting Tot heil des Volks in Amsterdam. Ook gold hij als begenadigd auteur en verteller. Een aantal van zijn kinderboeken las hij voor op cd. Ook was hij politiek actief bij een voorloper van de ChristenUnie. Frinsel werd 94 jaar.

Johan Frinsel kwam uit de Amsterdamse Jordaan. Geboren in een socialistisch gezin maakte hij daar de crisisjaren mee. Toen hij zeven jaar was, vond het beruchte Jordaanoproer plaats. Op de christelijke school hoorde hij voor het eerst het Evangelie. Uiteindelijk kwam hij tot geloof in Christus, wat hem in de buurt de nodig spot opleverde. Maar later volgde een aantal familieleden zijn spoor, onder wie zijn vader. Hij zou zijn kinderjaren beschrijven in het ontroerende ‘Met dank aan de juf’. 

Eind jaren ’60 werd hij directeur van de christelijke stichting Tot heil des volks. Daarmee zette hij zich in voor daklozen, verslaafden, prostituees en anderen met grote problemen. Later zei hij: ,,Ik was geen man van initiatieven, ik ben aan de hand meegenomen in een werk dat God deed. Zo heb ik dat al die jaren beleefd.” 

Ook was hij voorzitter van het landelijk verband van Pinkstergemeenten. In 1982 werd hij bij de verkiezingen net niet gekozen als Tweede Kamerlid voor de RPF (voorloper ChristenUnie). Ook was hij vice-voorzitter van de EO, al vond hij de laatste jaren dat de omroep zich te veel losmaakte van haar bijbelgetrouwe wortels.

Frinsel was ook schrijver, vooral van kinderboeken. Hij beschreef diverse Amsterdamse straatschoffies (’Kassie’ en ‘Kokkie’), maar ook oorlogsverhalen, die wortelden in wat hij zelf had meegemaakt in de oorlog. Een aantal van zijn verhalen werden door hem zelf voorgelezen. Zijn sonore stem en sappige accent maakten hem tot een ware voordrachtskunstenaar, waarbij een lach en een traan samengingen. 

Toen zijn vrouw hulpbehoevend werd, verhuisde hij naar zorgcentrum De Engelenburg in Veenendaal. Zijn aanwezigheid paste hij naadloos in de Veens traditie van succesvolle kinderboekenschrijvers als Rik Valkenburg en J.G. van der Poel. Sinds een hersenbloeding in 2010 schreef hij echter niet meer. 

Hoewel Pinksterchristen bezocht hij op zondag de Hervormde diensten in de Engelenburg, waar hij zijn nog wel eens zijn instemming betuigde door hardop ‘Hallelujah’ of ‘Amen!’ te roepen. Over de dood sprak hij tegen de journalist Wilfred Hermans, toen hij zei: ,,We zien elkaar nooit voor het laatst. Dat zei mijn vrouw altijd als de visite wegging: Gods kinderen zien elkaar nooit voor het laatst.”

door Constant van den Heuvel