In memoriam: Dick Minderhoud

VEENENDAAL Dirk Johan Minderhoud (1937-2022) is afgelopen zaterdag begraven. Een man die de samenleving op veel manieren heeft gediend. Dick Minderhoud werd geboren in Oldebroek en groeide op in Ridderkerk. Hij was getrouwd en had kinderen en (achter)kleinkinderen. Zijn onderwijsloopbaan begon in 1958, toen hij directeur werd van de Nederlandse Hervormde school in Stellendam. Daarna volgde Oostvoorne. 

door Constant van den Heuvel

In 1967 zocht dominee Arend Vroegindeweij hem daar op. Hij moest in Veenendaal een school opzetten. ,,Met niets beginnen in de wijk Engelenburg, tijdelijk wonen in een etagewoning aan De Grote Pekken en hard aan het werk.” Hij werd de eerste directeur van de Hervormde Engelenburgschool. Met dominee Vroegindeweij maakte Minderhoud soms hilarische dingen mee, die hij kostelijk beschreef in Markante Veenendalers. Later werd hij directeur van de Morgensterschool, tot hij in 1978 onderwijsinspecteur werd. 

VOORZITTER In de periode 1974-1990 was hij gemeenteraadslid voor de CHU en later het CDA, waarvan laatste acht jaar als fractievoorzitter. Minderhoud was hervormd en jarenlang voorzitter van de kerkenraad in de Sionskerk. Dat voorzitter zijn, werd steeds meer zijn handelsmerk. Hij was voorzitter van het algemeen bestuur (wat later de raad van toezicht ging heten) van het Ichthus College en ook was hij een tijdje voorzitter van het Historisch Museum van Veenendaal.

BOEKEN Minderhoud had een brede belangstelling. Volgens de onvolprezen site Schrijversinfo van Mats Beek schreef Minderhoud tien boeken, waarvan zeven de regionale of lokale geschiedenis behandelen. Voor de lokale geschiedschrijving lijkt ’Ontwikkeling van Veenendaal: dankzij/ondanks de politiek’ het meest belangrijk. 

VEEL TERREINEN Ook zijn boeken over het Ichthus College en de Hervormde basisscholen (tegenwoordig Onderwijsgroep Gave) zijn van belang. Maar mijns inziens baseerde hij zich te veel op bestuurlijke archieven en te weinig op privé-archieven. Bijgevolg schreef hij vaak vanuit bestuurlijk perspectief en werd het dan wat opsommerig. Anderzijds legde hij met de genoemde boeken een geweldige basis voor anderen om verder te gaan. Waarschijnlijk was Minderhoud vooral een generalist en kon hij zodoende kerk, onderwijs en samenleving op zoveel terreinen dienen. Voor dat laatste werd hij terecht gehonoreerd in 1999, toen hij lid werd van de Orde van Oranje-Nassau.

HARTELIJKE WENS Dick Minderhoud… Ik mocht hem wel. Hij was vrolijk, enthousiast en charmant. Gericht op het compromis en dus meegaand. Dat laatste werd niet door iedereen gewaardeerd en misschien verliet hij inderdaad wel eens te snel zijn betrokken stelling. Maar dat meegaande had wel een grens. Hij was een belijdend christen en daar zou je altijd iets van merken. Boven de overlijdensadvertentie in de Rijnpost stond: “De eeuwige God zij u een woning en onder u Zijn eeuwige armen”. In zekere zin is dat zijn afscheidsgroet aan ons als Veense samenleving. Een hartelijke wens voor ons allen; een gedachte om nog eens over na te denken.