Dik van Willigen, wandelaar en oud-bestuurslid van De Vrolijke Jantjes. Inzet: de foto waarmee herinneringen loskomen.
Dik van Willigen, wandelaar en oud-bestuurslid van De Vrolijke Jantjes. Inzet: de foto waarmee herinneringen loskomen. Henk Jansen

Foto maakt herinneringen los bij Dik van Willigen van De Vrolijke Jantjes

21 mei 2022 om 10:00 Mensen

RHENEN De Rhenense wandelclub De Vrolijke Jantjes was in de jaren ‘60 en ‘70 een bekende wandelvereniging in Rhenen, waarvan de leden met regelmaat van de klok op de paden en de lanen hun favoriete sport beoefende. De vereniging bestaat al sinds al een decennia niet meer. Als we Dik van Willigen (78), wandelaar en oud-bestuurslid een foto uit de oude doos tonen, dan raakt hij enthousiast, komen de herinneringen los, maar blikt hij ook met wat gemengde gevoelens terug aan de tijd dat hij lid was.

door Henk Jansen

,,Voor een wandeltocht kleedden we ons om in een schuur van schoenhandel van Van Breda aan de Frederik van de Paltshof. Dat is het eerste wat me te binnen schiet.’’ De foto die Dik onder ogen heeft, waarop het bestuur van De Vrolijke Jantjes staat, is van een receptie. Dik die op de uiterst rechts (met donkere bril) staat, weet niet wat de aanleiding was.

JAARTALLEN ,,Wellicht ter gelegenheid van een zoveel jaar bestaan, maar ik kan me echt niet herinneren hoe lang we toen als wandelclub aan de weg timmerden. Ik vermoed dat de locatie het Irenegebouw in het K.E. Plantsoen is geweest. Maar ook de Stichtse Oever aan de Rijn. Want de zus van eigenaar Loes van Essen die uiterst links op de foto staat, maakte ook deel uit van het bestuur. Man, ik ga richting de 80 jaar en soms laat mijn geheugen me in de steek. Vooral met jaartallen heb ik de grootste moeite.’’

HELE GEZIN Het hele gezin Van Willigen was lid van De Vrolijke Jantjes. Dik: ,,Mijn vrouw en twee dochters liepen ook mee. De dochters Everdina en Ali maakten destijds deel uit van de kindergroep, waar mijn vrouw zo nu en dan de leiding over had. In totaal telde de club in haar hoogtijdagen ongeveer zestig leden. Toon van de Heuvel stond jarenlang te boek als marsleider. Toon was een lieve man, die vaak gepest werd vanwege zijn hoofd dat naar één kant scheef hing. Hij trok zich van die scheldpartijen niets aan.’’ 

Zo terugkijkend op die tijd zijn de jaren toch snel voorbij gegaan.

MOOIE TIJDEN De familie Opperman uit Rhenen was volgens Dik van Willigen de grondlegger. ,,De vader van Herman, die later voorzitter van de wandelclub werd, is van grote betekenis geweest. Ook Herman was een goede bestuurder. Had veel voor de vereniging over. Zelf heb ik als secretaris, eerst als 2e en later als 1e, in het bestuur gezeten. Helaas stapte ik na wat onenigheden uit het bestuur. Ik heb mooie tijden binnen de club meegemaakt, zoals onze eigen Grebbetocht. Die was tot in de verre regio - ja, zelfs in Duitsland - bekend. Aan het eind van de tocht werd door de kinderen altijd een krans gelegd op het ereveld op de Grebbeberg.” 

FRAAIE NATUUR ,,We waren er ook jaarlijks bij in Renkum. Dat was een pracht van een wandeltocht. Door de fraaie natuur rondom deze gemeente. Samen met de Rhenense padvinderij maakten we enkele jaren na de feestelijke avondmarkten op onder meer de Molenstraat schoon. Daar kregen we dan wat geld voor. Dat kwam in de verenigingskas. Voor de kinderen was een uitstapje naar De Efteling naast het wandelen een van de hoogtepunten.” Leen van Willigen, een neef van Dik, was ook een actief lid. ,,Die kon me toch lopen! Hij was niet bij te houden. Hij schrok niet terug voor een wandeltocht met een afstand van 100 kilometer. Later ging hij snelwandelen.´

,,Ook voor de gigantische wandeltocht van Parijs naar Amsterdam schrok hij niet terug. Die liep hij destijds samen met oud-politieagent Jacques Boos en Gijs van Soest. De laatste was lid en bestuurder van ‘De Vrolijke Jantjes’. Na hun monstertocht werden ze met muziek van Ons Genoegen ingehaald bij het benzinestation van Henny Puyk aan de Utrechtstestraatweg. Vervolgens werd het drietal op een platte kar door Rhenen gereden. Wat een tijd. Zo terugkijkend op die tijd zijn de jaren toch snel voorbij gegaan. Zijn er veel mensen van toen niet meer in leven. Mensen waaraan ik toch een goede en warme herinnering aan heb overgehouden, zoals, nogmaals, Toon van de Heuvel en Gijs van Soest. De fanatieke wandelaar met het bekende heuptasje waarin hij altijd een kleine fles drinken had zitten.’’

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie