‘Ze pakken onze tradities af’

VEENENDAAL ‘Geen sinterklaasintocht in Veenendaal dit jaar’ kopte deze krant afgelopen week. Geen paniek. De goedheiligman en zijn Pieten hebben evengoed hun intrek genomen in het Sinterklaashuis in Passage Corridor. De zuiderlingen hebben het pas echt zwaar. Zij moesten het stellen zonder hun traditionele aftrap van carnaval. En ook Sint Maarten is niet meer zoals het was. De Veiligheidsregio’s riepen op om bij de viering van het Sint-Maartensfeest te werken met zakjes voorverpakt snoep. Het moet niet gekker worden. Ondanks dat dit jaar weer alles anders dan anders is, hoor je weinig mensen zeggen dat ze onze tradities afpakken. Een geluid wat je eerder vaak hoorde als er iets veranderde aan onze traditionele volksfeesten.

Toch zijn er wel tegengeluiden. Een bonte coalitie van onder andere DENK en de SGP voert een kruistocht tegen het coronabeleid van de overheid. Daarbij zélfs een beroep doend op de gebrekkige wetenschappelijk onderbouwing van de overheidsopvattingen... De katholieke heiligenfeesten hebben hiermee medestanders uit onverwachte hoek gekregen. Als je dat geen geslaagde integratie kunt noemen.

Zelf kan ik genieten van tradities. Maar óók van verandering. Ik was aangenaam verrast toen mijn dochter zich afgelopen week mengde in een discussie die ik met mijn moeder had. Oma is – eufemistisch gesteld – geen groot aanhanger van Sylvana Simons. ,,Die pakt al onze tradities af”, stelde zij zonder blikken of blozen. ,,Oma”, zei mijn dochter, ,,dat is een drogreden. Dat heb ik bij Nederlands geleerd.” ,,Als je een beroep doet op traditie of het verleden om een gebruik te rechtvaardigen, omdat het al zo lang bestaat, ga je eraan voorbij dat er intussen betere methoden of inzichten kunnen bestaan”, dicteerde zij wijs. En je kleindochter afvallen, is één van de moeilijkste dingen voor een oma. Dus maar heel snel overgeschakeld naar een ander gespreksonderwerp.

Toch durf ik – bij wijze van uitzondering – te stellen dat vroeger alles beter was. In het pré-Rutte tijdperk hadden we géén wooncrisis, was de gasrekening nog betaalbaar en hadden we véél meer IC-bedden en zorgpersoneel in de ziekenhuizen. Een tijd waarin we zorgeloos feestten, op vakantie gingen en geen mondkapjes droegen in de winkels. Das war einmal.

door Jurgen Hillaert
veensteken@streekverkenner.nl