Column Willem de Vos: ‘Voor een prikkie’

16 april 2021 om 15:42 Algemeen

‘’Het voelt vreemd. Mijn broer van 67 jaren oud is nog niet gevaccineerd. Ik ben vijf jaar jonger en mocht ruim twee weken geleden mijn eerste prik ontvangen. Nou niet de eerste prik in mijn leven, toen was ik nog een kleuter. Ik weet nog dat onze huisarts, dokter Van Manen met zijn Peugeot op zaterdag het garagepad van ons huis op reed en dat wij wisten hoe laat het was. Ergens rond 1963 vermoed ik. Dat wij ingeënt werden, was bepaald geen automatisme, want mijn ouders hadden geworsteld met de beslissing. In onze kerk van toen was inenten zeer omstreden. Of dat niet eens, het was gewoon fout, want een uiting van gebrek aan vertrouwen op de Eeuwige. Mijn ouders namen een ander besluit. Ik moet ergens nog mijn inentingsboekje hebben. Wij kregen alle gebruikelijke prikken, toen al DKTP. De mazelen en de bof heb ik gewoon doorstaan. Het koepokvaccin kregen we niet, ik heb dus niet zo’n litteken op mijn bovenarm. Pas later begreep ik van mijn moeder dat zij het risico te groot vonden, omdat één op de duizend kinderen dat niet bleek te overleven.

‘Ik weet nog dat het een oud-leerlinge van mij was die de naald bediende’

Deze herinneringen kwamen bij mij boven bij het lezen van alarmerende berichten over sommige vaccins tegen het Corona-virus die ik nauwelijks begreep. Tja, ik ben niet zo’n globetrotter; toch heb ik een keer Kenia aangedaan. Om mee te mogen met deze boeiende reis naar onderwijsprojecten, heb ik diverse vaccinaties ondergaan en ben ik begonnen met het slikken van anti-malaria-medicijnen. Ik kan me niet herinneren een moment geaarzeld te hebben, terwijl de bekende bijwerkingen van Malarone er niet om logen. Daarnaast kreeg ik injecties tegen DTP, gele koorts, Hepatitis A, want dat werd geadviseerd. Ik weet nog dat het een oud-leerlinge van mij was die de naald bediende, misschien hielp dat, want zij was om het netjes te zeggen ‘mooi opgedroogd’. Ik heb net de mogelijke bijwerkingen van al deze vaccins even opgezocht en werd er achteraf toch lichtelijk beroerd van. Toen las ik ook nog dat ‘vaccin’ gewoon van het Latijnse woord voor koeien komt en toen was de complottheorie wel duidelijk. Grapje! Want met het bovenstaande wil ik zeggen dat alle commotie rond de mogelijke bijwerkingen van het Astra Zeneca-vaccin mij geen moment van onrust bezorgd heeft. Het schijnt zelfs dat er van de naam van de farmaceut een anagram gemaakt wordt met het woord Satan erin. Misschien vind ik het wel duivels als je zoiets bedenkt! Leven zonder risico bestaat niet. Leven met het Corona-vaccin is geen vanzelfsprekendheid, zoals leven en gezondheid helemaal niet vanzelfsprekend zijn.
En ik ben dankbaar voor de ontwikkeling van vaccins die ons helpen dit virus zoveel mogelijk te overwinnen. Ik ben ook mijn ouders dankbaar voor hun besluit om tegen de stroom in ons te laten vaccineren. Ik kan haast niet wachten op prik nummer twee! Maar eerst mijn oudste broer.’’

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie